۱۳۹۲ دی ۸, یکشنبه

سه هفته پس از بازگشت مالكي از تهران

 سه هفته پس از بازگشت مالكي از تهران
 (ترجمه مقاله منتشر شده در سايت فرامنطقه يي عربي «ايلاف» يكشنبه 29 دسامبر 2013)

محمد اقبال
قبل از هرچيز لازم است بدانيم كه نه تنها مردم عراق و شخصيات ملي عراق با تمديد نخست وزيري نوري المالكي نخست وزير عراق مخالفت كرده و مي كنند، بلكه نزديكترين هم پيمانانش نيز با اين ايده سراپا مخالف هستند. اما با اين حال مالكي اصرار داشت كه سفر اخير خود به تهران را انجام دهد كه به گفته مقاومت ايران «سركوب مجاهدين خلق در كمپ ليبرتي و سرنوشت هفت گروگان اشرف در ميان مهمترين پرونده هايي بود كه بين مالكي و آخوندهاي حاكم در ايران مورد بحث قرار مي گرفت». اما هنوز 19 روز از اين سفر نگذشته بود كه كمپ ليبرتي در نزديكي بغداد و ساكنان آن اعضاي سازمان مجاهدين خلق ستون فقرات مقاومت ايران با دهها موشك كشنده و ويرانگر 107 ميليمتري مورد حمله قرار گرفت. در اين حمله براي اولين بار از موشكهايي مجهز به مواد شديد الانفجار با قدرت ده برابر بيشتر از موشكهاي 107 ميليمتري استفاده شد.
اين حمله 3 كشته و بيش از پنجاه مجروح به جاي گذاشت كه وضعيت برخي از آنان وخيم گزارش شده است. اين موشكها به طور خاص به منظور حمله به ليبرتي طراحي شده بود و به همين دليل قدرت انهدام و تخريبشان بسيار بيشتر بود به نحوي تي والهاي بتوني با ارتفاع سه و نيم متر را نيز منهدم كردند. مي دانيم كه انتقال چنين موشكهايي در مركز بغداد، وسط «منطقه سبز» و درست در مركز يك منطقه نظامي كاملا حفاظت شده و در نزديكي فرودگاه بغداد، محال است كه بدون همكاري و هماهنگي كليه ارگانهاي عمل كننده با ارگانهاي متعدد امنيتي تحت نظارت دفتر نخست وزيري عراق صورت گرفته باشد.
روشن است كه هدف اصلي مالكي از آن سفر به تهران آن هم به دنبال سفر شكست خورده اش به ايالات متحده آمريكا و بعد از قرارداد اتمي رژيم آخوندها در ژنو، اين بود كه پشتيباني كامل رژيم ايران را براي باقي ماندن در كرسي نخست وزيري عراق براي سومين دور متوالي به دست آورد.
حمله موشكي پنجشنبه شب 26 دسامبر 2013 به كمپ ليبرتي و كشته و زخميهايي كه به جاي گذاشت البته كه چيزي نبود جز مبالغي كه مالكي از جمله به عنوان پيش قسط به تهران به منظور حمايت از خودش براي سومين دور تأديه مي كند.. ضمن اين كه به دنبال صدور حكم قضايي دادگاه ملي اسپانيا عليه فالح الفياض، مشاور امنيت ملي نخست وزير عراق نوري المالكي و نفر دوم در عراق، به خاطر مسئوليت مستقيمش در قتل عام اول سپتامبر 2013 واعدام دسته جمعي 52 تن ساكنان اشرف و ربودن هفت تن ديگر، و به اتهام ارتكاب جنايت عليه جامعه بين المللي، مالكي تحت فشار شديدي است و اين را به سود خود مي بيند كه بر نقش خود و دولتش در اين قتل عام و به طور خاص سرنوشت هفت گروگان – كه همه شواهد حاكي از اين بوده اند كه در منطقه سبز تحت كنترل شديد نزديكاني از مالكي بازداشت هستند – سرپوش بگذارد.
در رابطه با رژيم ايران كه با بزرگترين بحران طول عمرش از فوريه 1979 مواجه است و تن دادنش به سركشيدن جام زهر اتمي و امضاي قرارداد ژنو با غرب، اين رژيم البته نوميدانه تلاش مي كند كه برون رفتي براي بحرانهاي كشنده خود بيابد و با كشتار اعضاي مجاهدين خلق در عراق فرار به جلو بكند.
اما در مورد ايالات متحده و سازمان ملل و اتحاديه اروپا: ايالات متحده به التزامهاي مكرر و كتبي و رسما اعلام شده خود در رابطه امنيت افراد مجاهدين خلق و سلامت آنان در اشرف و در كمپ ليبرتي عمل كرد. و اگر موضعي قاطعانه در قبال حملات گذشته و به ويژه قتل عام اول سپتامبر گذشته در اشرف اتخاذ مي كرد، مزدوران رژيم ايران در عراق جرأت ارتكاب چنين جنايات شنيعي را به خود نمي دادند. به ويژه اين كه ايالات متحده و اتحاد اروپا و سامان ملل به طور كامل از احتمال وقوع چنين حملاتي آگاه بودند و مقاومت ايران مكررا نسبت به قصد و نيت آخوندها و عواملشان در عراق براي كشتار اشرفيان در ليبرتي براي چندمين بار، هشدار داده بود.
مسئوليت هيأت حاكمه آمريكا و اتحاديه اروپا و سازمان ملل در قبال آن چه در مورد اعضاي مجاهدين خلق ايران در كمپ ليبرتي روي داده و خواهد داد مسئوليتي همه جانبه و كامل است. از اين رو اينان بايد اقدامات و گامهاي عملي و جدي براي تضمين امنيت اين ساكنان مظلوم در ليبرتي اتخاذ كنند.
سكوت در برابر اين عملكردهايي كه رژيم آخوندي و مزدورانشان در دولت عراق صورت مي دهند، باعث مي شود كه اينان تشويق شوند تا جنايتهاي بيشتري در حق افراد اپوزيسيون ايران در عراق انجام دهند و آن چه اكنون روي داده است همچون يك هشدار است و آن چه روي خواهد داد، در صورتي كه ايالات متحده و سازمان ملل اقداماتي قاطعانه بر روي زمين و در ليبرتي انجام ندهند، بسيار بزرگتر خواهد بود.
مقاومت ايران بارها از ايالات متحده – كه با تك تك اعضاي مجاهدين خلق در عراق موافقتنامه يي براي تأمين امنيت و سلامتشان در قبال تحويل سلاحشان امضا كرده است – خواسته است كه پرونده حفاظت از كمپ ليبرتي را به شوراي امنيت سازمان ملل احاله دهد و اقدامات مناسب را به عمل آورد تا دولت عراق به اجراي تعهدات بين المللي خود در قبال امنيت و حفاظت ساكنان ليبرتي و التزام به موازين بشردوستانه بين المللي در رفتار با ساكنان، تا تضمين انتقال همه آنها به ايالات متحده يا ساير كشورها در امنيت كامل و سلامت، وادار شود.
همين مقاومت بارها خواستار يك تحقيقات بين المللي همه جانبه پيرامون كشتارهاي صورت گرفته در حق اين افراد شده است، اما به شرط اين كه اين تحقيقات همانند تحقيقات موهوم سابق در جنايتها در اشرف و كمپ ليبرتي نباشد كه از سوي خود قاتلان صورت گرفت. آخر چگونه مي شود كه خود جلاد بازپرس و حاكم و قاضي باشد؟
اين جا لازم است اشاره كنيم كه حمله آن هم در شب، آن هم به افرادي بي دفاع كه سلاحي ندارند، آن هم با موشكهاي هدايت شونده از راه دور، در هيچ برآوردي يك عمليات نظامي پيروزمند محسوب نمي شود، به ويژه اين كه اين ساكنان در زنداني موسوم به كمپ ليبرتي هستند. ضمن اين كه البته كه همه اينها كاري جز افزودن جنايت جديدي به كارنامه جنايتهاي رژيم ايران و مزدورانش در دولت عراق نمي كنند كه البته هرگز بدون پيگرد قانوني در هر شكلي از اشكال نخواهد ماند و مقاومت ايران نشان داده و اثبات كرده است كه اين قاتلان را بي پروا در دادگاههاي بين المللي تحت تعقيب قرار مي دهد. اما همانگونه كه قبلا نيز اشاره كرديم رژيم ايران در اين شرايط كه در مرحله سرنگوني و آثار سركشيدن جام زهر اتمي و تظاهرات و اعتراضات تقريبا روزانه در ايران، دست و پا مي زند، براي برخورد با بحرانهاي داخلي چاره اي پيش روي خود نمي بيند جز اين كه با صادر كردن آنها بيش از پيش در درونش دست و پا بزند.  
بله اين همانگونه كه خانم مريم رجوي رييس جمهور برگزيده مقاومت ايران توصيف كرد «هديه كريسمس در كمپ ليبرتي» بود، قتل عامي كه سه تن از بهترين فرزندان ايران در آن جان باختند، اما اطمينان كامل داريم كه رژيم ايران و مزدورانش در عراق جز سرنگوني و سقوط در آينده نزديك سرنوشتي نخواهند داشت، به ياري خدا.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر