25 نوامبر 2013
وقتی که لینکلن آخرین پنجشنبه ماه نوامبر را به عنوان
تعطیلی فدرال، شکرگزاری، اعلام کرد او از شهروندان دعوت کرد تا از آن به عنوان یک
دیه [کفاره] استفاده کنند؛ یک روز برای دعا برای یتیمان، بیوه زنان، عزاداران و
کسانی که متحمل درد و رنج میشوند به عنوان آنچه که او آنرا "درگیری های
اسفناک داخلی" توصیف کرد.
این ۱۶۰مین سالگرد اعلام آن است. به طریقی روز "طلب
مغفرت فروتنانه" كه اينروزها به دادن
شیریني و تخم مرغ رنگي يا اسباب بازي مخصوص شكرگزاري كه معمولا از فروشگاه والمارت
به قيمت 30 دلار خريداري ميشود تبديل شده است
بنابراین، در حالی که ما خودمان را آماده پر خوری
شیرینی کدو(شيريني پاي كدو از شيريني هاي معروف است كه درروز شكرگزاري سرو ميشود) میکنیم
– تا برای تمام آنچه که ما شکرگزار آن هستیم با یک جشن کربوهیدرات کما آور(خوردن
در حد مردن) آنرا جشن بگیریم – من فهرست اعتصاب غذاهای قابل توجه ۲۰۱۳ را ارائه
میدهم: کسانیکه امتناع از خوردن موادغذایی ا به عنوان یک وسیله برای ابراز نارضایتی و به
اطلاع عموم رساندن آن استفاده میکنند.
۱) زندانیان زندان کالیفرنیا
سپتامبر پایان بزرگترین اعتصاب غذا در تاریخ زندان
کالیفرنیا بود. حدود ۳۰۰۰۰ زندانی برای ماه ها از خوردن غذا امتناع ورزیدند تا برای
پایان دادن به حبس انفرادی نامعلوم [بی انتها] فراخوان دهند. عمل جداسازی شدید و
طولانی مدت تبدیل به یک امر متداول در آمریکا شده است: بنا به آخرین اطلاعات
انتشار یافته توسط دولت فدرال ۸۱،۶۲۲ زندانی در حبس انفرادی هستند – زندان
کالیفرنیا به تنهایی ۱۱،۷۳۰ نفر از آنان را زندانی کرده است. جامعه بین المللی و
سازمان های حقوق بشری انزوای طولانی مدت را شکنجه تلقی میکنند. به دلیل اعتصاب غذای
گسترده زندانیان، استماع و جلسات قانونگزاری در مورد این موضوع انجام گرفته بود.
۲) زندان خلیج گوانتانامو
در اوج آن
در ماه ژوئیه، از ۱۶۶ مرداني که به طور نامحدود در گیتمو نگاه داشته میشوند ۱۰۶
نفر از خوردن امتناع کردند. ۸۶ نفر برای انتقال آماده شدند و با این وجود آنها هنوز
در ساحل بدنام گولاگ در اعتصاب [تحصن] هستند. تنها وسیله آنها برای اعتراض رد روزی
[خوردن] است. برای خنثی کردن این به آنها به زور از طریق شلنگهای معده ای که پروسه
ای درد آور است غذا خورانده میشود. اولین قول اوباما به عنوان رئیس جمهور این بود
که گوانتانامو را ببندد. در مورد غذا دادن [اجباری] اوباما گفت: "من نمیخواهم
این افراد بمیرند." تعدادی از زندانیان به رد غذا خوردن ادامه میدهند و در
نتيجه به زور به آنهاغذا داده میشود.
۳) ناراضیان ایرانی
در ۱ سپتامبر، ۵۲ نفر از افرادی که با رژیم توتالیتر
[دیکتاتوری] ایران مخالف هستند در یک مرکز محصور شده در عراق به نام کمپ اشرف با
گلوله به قتل رسیدند. تمامی قربانیان بی سلاح بودند و بسیاری از آنها هنگامی که به
قتل رسیدند دستانشان از پشت بسته شده بود. این اعدامها توسط نیروهای ویژه عراقی
انجام گرفت که مسئول گرفتن هفت گروگان (یک مرد و شش زن) از آنجا نیز هستند. بیم آن
میرود که این گروگانها به رژیم ایران مترصد شوند که با شکنجه و متعاقبا اعدام رو
به رو خواهند شد. ایرانیان تبعیدی که برخی تخمین میزنند چند صد نفر باشند در پنج
کشور جهان برای آزادی گروگانها در اعتصاب غذا به سر میبرند.
۴) گیانراج
رای
یک سرباز
سابق ارتش انگلستان که در گورخا در هنگ کنک خدمت میکرد. آقای رای از خوردن امتناع
ورزیده است تا زمانی که با همکاران سرباز نپالی او مستقر در انگلستان مشابه سایر
سربازان انگلیسی رفتار شود. در زمان نوشتن این مقاله او در روز ۱۴ اعتراض خود به
روزنامه دیلی میرور گفت: "من به نام حیثیت و برابری برای تمامی گورخا ها
خواهم مرد.
۵) معترضان
مهاجرت
کارکنان مراقبتها
ی خانگی وابسته به اتحادیه بین المللی خدمات کارکنان در مقابل دفتر نماینده تندرو
ضد مهاجرت غیر قانونی، گاری میلر جمهوری خواه از کالیفرنیا، یک اعتصاب غذای ۲۴
ساعته برگزار کردند. این شب زنده داری به منظورجلب توجه به نیاز به اصلاح قانون مهاجرت
بود.
۶) رئیس آب
و هوای فيلیپین یاب سانو
در حالی که
او در اجلاس سازمان ملل در ورشو لهستان در رابطه با تغییر آب و هوا شرکت کرده بود
۴۰۰۰ نفر از مردم کشورش بر اثر یک طوفان [گردباد] کشته شدند. او از اینکه این را
اعتصاب غذا بنامد امتناع میورزد. در عوض، او این امر را روزه داوطلبانه در همبستگی
با قربانیان طوفان که نمیتوانند بعد از این طوفان غذا پیدا کنند قلمداد کرد. او از
دولت ها خواست تا کنترل آلودگی ها را افزایش دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر